نام مبارک : محمد

لقب معروف : باقر العلوم

کنیه شریف : ابو جعفر

نام پدر : سجاد

نام مادر : فاطمه بنت امام حسن

محل ولادت : مدینه طیبه

تاریخ ولادت : سوم صفر سال پنجاه و هفت هجری

محل شهادت : مدینه طیبه

تاریخ شهادت : دوشنبه هفتم ذی الحجه صد و چهارده هجری

علت شهادت : مسمومیت به زهر

محل دفن : قبرستان بقیع

نام قاتل : ابراهیم بن ولید یا هشام بن عبدالملک

مدت امامت : نوزده سال و ده ماه

مدت عمر : پنجاه و هفت سال

دوران زندگانی در دو بخش : سه سال و شش ماه با جدش امام حسین (ع) ، سی و چهار سال و پانزده روز با پدرشان امام سجاد (ع) .

آن حضرت در روز عاشورا حدود چهار سال داشتند .

تعدادی از القاب آن حضرت : باقر العلوم ، شاهد العلوم ، ذاکر ، هادی ، صابر ، شاکر ، جامع .

کنیه آن حضرت : ابو جعفر

همسران و فرزندان آن حضرت : 1و2- امام جعفر صادق (ع) و عبدالله ، مادرشان بانوی محترمه جناب ام فروه دختر قاسم بن محمد می باشد .

3 و 4- ابراهیم و عبیدالله ، مادرشان ام حکیم بود و هر دو در زمان حیات پدر ، از دنیا رفتند .

5 تا 7 – علی ، زینب ، ام سلمه از کنیز بودند و برخی ام سلمه را از مادر دیگر شمرده اند.

علی که همان امامزاده سلطان علی است ، که حرم مطهرش در مشهد اردهال کاشان و بسیار جلیل القدر و بزرگوار است.

همسران آن حضرت را سه یا چهار تن از آزاد و کنیز ذکر کرده اند .

تعدادی از شاگردان آن حضرت : زاره بن اعین ، معروف بن خربوذ مکی ، ابو بصیر اسدی ، فضیل بن یسار ، محمد بن مسلم طائفی ، برید بن معاویه عجلی ، عبدالله بن ابی یعفور ، جابر بن یزید جعفی .

شمه ای ا فضایل و معجزات آن حضرت : به سند معتبر از امام صادق (ع) منقول است که وقتی یکی از مادران ائمه به یکی از ایشان حامله میشود ، در تمام آن روز او را سستی و ضعف حاصل شود مانند غش ، سپس مردی در خواب میبیند که او را به فرزندی دانا و بردبار بشارت می دهد ، زمانی که از خواب بیدار میشود از جانب راست خود از کنار خانه صدایی میشنود ولی گوینده آن را نمی بیند که می گوید : حامله شده ای به بهترین اهل زمین ، و بازگشت تو به سوی خیر و سعادت است ، پس دیگر در حال خود سنگینی و گرانی نمی یابد تا آنکه نه ماه از حمل او می گذرد ، و صدای بسیاری از ملائکه خانه خود میشنود ، وقتی شب ولادت میشود نوری در خانه خود مشاهده می کند که دیگران آن نور را نمی بینند ، مگر پدران امام . پس مولود نشسته از مادر پدید می گردد ؛ سرش به زیر نمی آید زمانی که بر زمین می رسد روی به جانب قبله می گرداند و سه مرتبه عطه می کند و بعد از عطسه حمد حق تعالی را می گوید و ختنه کرده و ناف بریده متولد می شود و آلوده به خون و کثافت نمی باشد و دندانهای پیشین همه روئیده می باشد و تمام روز و شب از روی دستهای او نور زردی مانند طلا ساطع میشود . مشهور ترین لقب های آن حضرت باقر است و این لقبی است که حضرت رسالت آن حضرت را به آن ملقب فرموده است .

***

از جابر بن عبدالله منقول است که حضرت رسول به من فرمود : ای جابر امید است که تو در دنیا بمانی تا فرزندی از من ملاقات کنی ، که از اولاد حسین خواهد بود که او را محمد نامند «یٍَِبقَرَ عِلمُ الدّین بَقراً» ( یعنی او می شکافد علم دین را شکافتنی) پس هرگاه او را ملاقات کردی سلام مرا به او برسان .

***

شیخ کلینی روایت کرده است : جماعتی خدمت حضرت ابی جعفر باقر مشرف شدند و این هنگامی بود که طفلی از ان حضرت مریض بود . بنابراین آن جماعت از مشاهده آن حالت همگی با هم گفتند : سوگند به خدای اگر به این کودک آسیبی رسد ، بیمناک هستیم از آن حضرت حالتی مشاهده نماییم که خوش نداشته باشیم .

راوی می گوید : زمانی نگذشت آن کودک فوت کرد ، صدای ناله بلند شد و آن حضرت گشاده رو در غیر آن حالتی که از نخست دیده بودیم بیرون شد . آن جماعت عرض کردند : فدایت شوم همانا از آن حالت که در شما مشاهده کردیم بیمناک بودیم اگر واقعه ای روی دهد شما ناراحت شوید .حضرت فرمود : به درستی که ما دوست داریم عافیت نصیب ما شود . اما چون فرمان خدا باشد تسلیم می شویم در آنچه که او دوست دارد .

***

روایت شده از ابو بصیر که گفت : با حضرت امام محمد باقر (ع) داخل مسجد شدیم و مردم داخل می شدند و بیرون می آمدند . حضرت به من فرمود : بپرس از مردم که آیا مردم مرا می بینند ؟پس هر که را دیدم سوال کردم که: آیاابوجعفر را دیده اید ؟ میگفتند : خیر ، در حالی که حضرت آنجا ایستاده بود . تا آنکه ابو هارون نابینا وارد شد . حضرت فرمود : از او بپرس . از او سوال کردم که آیا ابوجعفر را دیده ای ؟ اشاره به حضرت کرد و گفت : آیا آن حضرت ابو جعفر نیست ؟ گفتم از کجا می دانی ؟ گفت : چگونه ندانم و حال آنکه آن حضرت نوری درخشنده است .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: